Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να καθοδηγούν τα παιδιά κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών!

Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να καθοδηγούν τα παιδιά κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών!

Οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, αλλά με τη διαρκή εντολή τους από το περιθώριο  κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό στα ίδια τα παιδιά τους. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά στα γήπεδα όπου τα Σαββατοκύριακα αγωνίζονται τα παιδιά μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μαγικές ενέργειες των αυριανών άστέρων του αθλήματος να μένουν πολλές φορές κλειδωμένες στο ντουλάπι, η αυτοπεποίθηση να μειώνεται, το άγχος να αυξάνεται και η σύγχιση σχετικά με τη λήψη οδηγιών και πληροφοριών να είναι μεγάλη. Μη ξεχνάμε πως για κάθε παιδί το μάσκετ αλλά και το κάθε άθλημα είναι ένα παιχνίδι. Έτσι το ζεί και έτσι το αντιλαμβάνεται ο κάθε πιτσιρικάς που ασχολείται με οποιοδήποτε άθλημα. Γιατί όμως η εξωτερική καθοδήγηση από τους γονείς είναι εις βάρος της απόδοσης αλλά και της ανάπτυξης του μικρού καλαθοσφαιριστή; Εδώ είναι πέντε λόγοι οι οποίοι εξηγούν γιατί οι γονείς πρέπει να εγκαταλείψουν την εξωτερική καθοδήγηση.

 

1.    Η Εξωτερική Καθοδήγηση αναστέλλει την έκφραση και τη δημιουργικότητα του παιδιού

Ο αθλητισμός είναι για τα παιδιά μια απελευθέρωση, μια αυτόνομη έκφραση της ανεξαρτησίας και κυρίως μια ανάπαυλα από την καθημερινή πραγματικότητα. Τουλάχιστον, έτσι πρέπει να είναι! Δίνοντας εντολή από το περιθώριο, οι γονείς, προσπαθώντας να βοηθήσουν, προσθέτουν απλώς ένα μοχλό πίεσης αγνωόντας ότι ο αθλητισμός πρέπει να αφορά την ελεύθερη έκφραση και την ανάπτυξη των παιδιών τους. Αφήστε το παιδί σας να δοκιμάσει νέα πράγματα – ακόμη και αν δεν πετυχαίνει πάντα!

       2.  Η Εξωτερική καθοδήγηση αναπαράγει τη σύγχυση.

Ένας προπονητής δίνει ένα σύνολο οδηγιών πριν από έναν αγώνα και κατά το ημίχρονο στα παιδιά. Όταν όμως ένας γονέας δίνει και αυτός τις δικές του οδηγίες το ποιο πιθανό είναι ότι ο προπονητής λέει ένα πράγμα και ο γονέας λέει κάτι εντελώς διαφορετικό. Το αποτέλεσμα; Σύγχυση για το παιδί που θέλει να ευχαριστήσει τον προπονητή του αλλά και τον γονέα του. Η σύγχυση δημιουργεί άγχος και μειώνει την απόλαυση του παιχνιδιού. Γι’ αυτό… αφήστε τον προπονητή να διδάξει και να καθοδηγήσει τα παιδιά. Αυτός είναι ο αρμόδιος και ο αποκλειστικά Υπέυθυνος γι’ αυτό το ρόλο!

 

3.   Η Εξωτερική Καθοδήγηση μειώνει τις ικανότητες λήψης αποφάσεων του μικρού καλαθοσφαιριστή!  

Πώς είναι δυνατόν ένα παιδί που προορίζεται να προχωρήσει στον αθλητισμό να παίρνουν διαρκώς άλλοι τις αποφάσεις γι’ αυτόν; Οι επαναλαμβανόμενες οδηγίες από το περιθώριο μειώνουν την ικανότητά του να κάνει επιλογές για τον εαυτό του, μια αποφασιστική δεξιότητα όχι μόνο για τον αθλητισμό, αλλά και για τη ζωή γενικά.Με τις παρεμβολές στο πεδίο του παιχνιδιού, ένας γονέας εμποδίζει την ανάπτυξη μιας ζωτικής σημασίας ικανότητας ζωής που θα μπορούσε να κοστίσει το παιδί καθώς μεγαλώνει. Άστε το παιδί μόνο του να αποφασίσει αν θα σουτάρει, αν θα πασάρει, αν θα ντριμπλάρει. Άστε το παιδί να επιδείξει ανενόχλητο τις ικανότητες του! 

 4.  Με την Εξωτερική Καθοδήγηση τα παιδιά δεν θα μάθουν από τα λάθη τους!

Η πραγματοποίηση λαθών είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη ενός παιδιού, διότι θα του επιτρέψει να μάθει πώς να βελτιωθεί. Εάν συνεχώς ένας γονέας τρέχει από το περιθώριο και λέει, για παράδειγμα στο παιδί του, να «πάσαρε, σουταρε, ντρίμπλαρε» πώς θα μάθει ποτέ, το παιδί, να αναλαμβάνει ευθύνη και πρωτοβουλία για το τι θα κάνει και πως θα ενεργήσει; Αντ ‘αυτού, επιτρέψτε σε ένα παιδί να πειραματιστεί και να κάνει λάθη – σύντομα θα μάθει από τα λάθη του και θα γίνει καλύτερος παίκτης!

5.   Η Εξωτερική Καθοδήγηση κάνει το παιχνίδι λιγότερο ευχάριστο

Είναι πλέον η πρόταση κλισέ, αλλά το κάθε άθλημα στις μικρές ηλικίες είναι απλά για διασκέδαση. Εάν το παιδί, μέσα από μια συνεχή ροή οδηγιών από το περιθώριο, αρχίζει να πιστεύει ότι εμπλέκεται σε μια κατάσταση «ζωής ή θανάτου», αυτό θα το εμποδίσει να απολαύσει αυτό που κάνει. Αφήστε το παιδί ελέυθερο να απολαύσει την ενασχόληση του με τον Αθλητισμό του χωρίς να φοβάται τις συνέπειες… Οι οδηγίες από τους γονείς μπορούν να έχουν πολύ νόημα, αλλά μπορούν επίσης να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Εάν, ως γονέας, αισθάνεστε την ανάγκη να βοηθήσετε το παιδί σας πραγματικά οργανώσετε μια προσωπική συνάντηση με τον προπονητή και βεβαιωθείτε ότι είστε και οι δύο στην ίδια συχνότητα όταν προσπαθείτε να βοηθήσετε το παιδί σας. Ο Γονέας και ο Προπονητής πρέπει να εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος με τον δεύτερο να έχει τα σκήπτρα, την αποκλειστική ευθύνη και τη δική σας αποδοχή και έγκριση αφού τον εμπιστευτήκατε για την εκπαίδευση και ανάπτυξη του παιδιού σας!

  Άρθρο – Επιμέλεια        

Τηλέμαχος Αθανασίου     

Καθηγητής Φυσικής Αγωγής